شمارش معکوس برای انتخابات مجلس آغاز گردیده و طیف های سیاسی از ابتدای سال پروسه تجدید قوا را آغاز کرده اند و بازار میثاق نامه و تجدید میثاق ها داغ گردیده است.

انتخابات مجلس اسفند از حیث اهمیت در جایگاه ویژه ای برای دولت و حامیان آن قرار دارد و به نوعی موفقیت و یا عدم کسب آن میتواند تاثیری قابل توجه در تعیین و یا لااقل عملکرد دولت آینده داشته باشد لذا انتظار حامیان دولت تدبیر و امید که البته این روزها در احوال خوشی بسر نمیبرند از شخص آقای روحانی ایجاد بستر مناسب جهت حضور در کارزار انتخابات است که متاسفانه این روزها گیلان به عنوان یکی از قطب های حامی دولت در کشور در بلاتکلیفی محض ایام می گذراند و این امر باعث نگرانی فعالین سیاسی اصلاح طلب گردیده است.

با وجود اینکه مدتها پیش از رفتن سالاری از استانداری گیلان گمانه زنی ها برای انتصاب والی گیلان آغاز گردیده بود (با توجه به سال انتخاباتی که در آن حضور داریم) عدم معرفی مقام عالی دولت در استانی پرحاشیه همچون گیلان خبری خوب برای حامیان دولت محسوب نمی شود و به طور حتم احتمال انتصاب گزینه ای غیربومی نیز خبری بدتر از عدم معرفی استاندار جدید گیلان برای این فعالین سیاسی است.

یقینا تنها راهکار موفقیت دولتی که به هر برهان و علت موفق به تحقق وعده های خود نگردیده است اتکا به بدنه اجتماعی حامی خود و ایجاد فضا و بستر مناسب برای کنشِ کنشگران حامی سیاست های مطبوع خود است و در این میان فرصت مغتنم، انتصاب هوشمندانه ارکان وزارت کشور در استان ها به عنوان متولیان برگزاری انتخابات است.

با توجه به شرایط اقتصادی موجود بر هیچکس پوشیده نیست که اخذ آرا از شهروندان به نفع دولتی که همه تریبون های تبلیغاتی از مدتها پیش و به صورت هدفمند در حال تخریب وجه آن در بین عوام و افکار عمومی هستند در انتخابات پیش رو دشواری های خاص خود را دارد لذا در این بین انتصابات نادرست نیز میتواند پاشنه آشیل دولت در استانی همچون گیلان را نفوذ پذیرتر کرده و عرصه را بر حامیان دولت تنگ تر سازد.

حضور گزینه ای غیربومی بر کرسی استانداری گیلان در برهه زمانی کنونی به دلایلی همچون عدم شناخت میدانی از وضعیت موجود و تفکیک سیاسی در سطح استان و عدم اجماع نظر فعالین حامی دولت در تمکین بسیاری از مواردی که باید در آن خرد جمعی صورت گرفته و منافع طیف بر منافع اشخاص اولویت داشته باشد تهدیدی محسوب میشود که قطعا بر نتیجه مطلوب تاثیر منفی خواهد گذاشت لیکن اگر در این میان یک گزینه محبوب و قابل قبول بومی در کرسی استاندار قرار گیرد میتواند با شناخت کافی از شرایط و مؤلفه های مورد نیاز در همه شهرستانها به آلترناتیوی تاثیرگذار برای ایجاد بستر مناسب تبدیل شود.

با اذعان بر این موضوع که انتصاب استانداران جزو محدوده اختیارات هیئت دولت بوده و تجربه نشان داده است آقای روحانی به هر دلیلی اعتقاد چندانی به انتصاب گزینه بومی برای استانداری استانی سیاسی همچون گیلان ندارد(که این موضوع با توجه به کیفیت و کمیت رجل سیاسی بومی جای بحث دارد) انتظار میرود مشاورین و نزدیکان گیلانی ایشان با تشریح حقیقی شرایط به وی و ارائه تحلیل های صحیح از وضعیت استان باعث اتخاذ تصمیم مناسب در این برهه حساس بشوند چرا که بسیاری از دلسوزان و حامیان حقیقی این دولت معتقدند انتخابات مجلس پیش رو شاید آخرین روزنه امید برای حفظ اندیشه و تدبیر باشد…

محمدرسول محمدپور